اینجا کشوری است که هر شش روز یک بار در آن یک زن توسط شریک زندگی‌اش کشته می‌شود. اینجا کشوری است که هر روز در آن بیش از ۳۰۰۰ زن به همراه ۲۵۰۰ فرزندشان برای فرار از خشونت‌های خانوادگی در نوانخانه زندگی می‌کنند. اینجا کشوری است که در طول یک سال در آن بیش از ۰/۴ میلیون زن ‌آن در سنین بالای ۱۵ سال، آزار و اذیت‌های جنسی را تجربه کرده‌اند.

آمارها نشان می‌دهد که در این کشور تنها ۱۰ درصد از موارد سوء استفاده‌های اخلاقی به پلیس گزارش می‌شوند و میزان واقعی این مساله بیش از اینهاست. آیا می‌توانید حدس بزنید که اینجا کدام کشور است؟

گمان می‌برید که افغانستان یا پاکستان باشد؟ خیر اینجا کاناداست. یکی از توسعه یافته‌ترین کشورهای دنیا.

این آمارها مرتبط با کشور کاناداست و آن طور که وزارت دادگستری آمریکا گزارش می‌دهد، وضعیت در این کشور نیز بهتر از کانادا نیست. گزارشات آ‌مریکا نشان می‌دهد که در هر دو دقیقه یک مورد آزار و اذیت جنسی در این کشور اتفاق می‌افتد.

به نوشته‌ی روزنامه اکسپرس تریبون، در کانادا نزدیک به نیمی از زنان از سن بالای ۱۶ سال به نوعی حوادث مربوط به خشونت‌های فیزیکی و جنسی را تجربه می‌کنند و این چیزی است که به عقیده فعالان حقوق زنان در مورد کشوری همچون کانادا غیر قابل باور است.

این در حالی است که در اغلب موارد سازمان‌های غیر دولتی تنها به آمارهای مربوط به کشورهایی چون پاکستان و افغانستان و یا کشورهای آفریقایی می‌پردازند. ولی این آمارها نشان می‌دهد که مساله خشونت علیه زنان در کشورهای توسعه یافته مورد بی‌توجهی قرار می‌گیرد.

این روزنامه در ادامه متذکر شد که رسانه‌های داخلی کانادا و کشورهای امثال آن در بیشتر موارد تمایلی به اعلام دقیق آمارهای مربوط به آزار و اذیت علیه زنان ندارند و اطلاعات را برای خودشان حفظ می‌کنند تا جهانیان تصویر بهتری از آنها داشته باشند.

اخیرا در کانادا گروهی از مردان در اقدامی خودجوش یک راهپیمایی را در حمایت از زنان و در اعتراض به مساله خشونت علیه زنان برگزار کردند. آنها در این راهپمایی کفش‌های پاشنه بلند به پا کرده و معتقد بودند که برای درک یک انسان دیگر باید کفش آن شخص را پوشید و یک مایل پیاده روی کرد.

آنها هم‌چنین تغییر رویکرد نسبت به زنان را در جامعه‌شان خواستار شده بودند.