هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در رسیدگی به دادخواستی مبنی بر نقض تصمیم کمیسیون ماده ۱۲ قانون زمین شهری، این موضوع را به جهت عدم صلاحیت دیوان در رسیدگی به اعتراض نسبت به تصمیمات کمیسیون موضوع ماده۱۲ قانون زمین شهری وارد ندانست.

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان علی‌البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بـررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء با موضوع تعارض در دو رای صادره از شعب دیوان به این شرح مبادرت به صدور رأی کرد:

«اولاً، تعارض در آراء فوق‎الذکر محرز می‎باشد. ثانیاً، نظر به اینکه به موجب ماده ۱۲ قانون زمین شهری، رسیدگی به اعتراضات نسبت به تشخیص وزارت مسکن و شهرسازی در تعیین نوع زمین اعم از دایر و بایر بر عهـده دادگاه صالحه مـحول گـردیده است و هـیأت عمومی دیـوان عـدالت اداری به موجب رأی وحدت رویه شماره ۲۲۲ مورخ ۱۶ شهریور۸۲ واژه محکمه را به دادگاه‎های ذی‎صلاح دادگستری تعبیر کرده، لذا رأی شعـبه هفتم دیوان عدالت اداری به شـماره دادنامه ۱۰۳۱ مـورخ ۲۵ آبان ۸۸ در حد عدم‌پذیـرش صلاحیـت دیوان در رسیدگی به اعتراض نسبت به تصمیمات کمیسیون موضوع ماده ۱۲ قانون زمین شهری صحیح و موافق مقـررات اعلام می‌شود. این رأی به استناد بند۲ ماده۱۹ و ماده۴۳ قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری ذی‎ربط در موارد مشابه لازم‎الاتباع است».

بر اساس این گزارش، رای شـعبه هفتم مورد اشاره در رای هیات عمومی دیوان نیز به این شرح است: «تشخیص صحت و سقم اظهارنظر کمیسیون ماده ۱۲ قانون زمین شهری از هر حیث قابل‌رسیدگی در محاکم دادگستری است. رأی مورد شکایت از کمیسیون ماده ۱۲ که مطابق ادعای شاکی و در دادخواست تقدیمی و در مدارک ابرازی شاکی در خصوص اراضی خارج از محدوده شهری صادر گردیده است به فرض صحت ادعا از مصادیق ماده ۱۳ قانون دیوان نبوده، قرار رد شکایت صادر و اعلام می‌شود. رأی صادره قطعی است».