×

منوی بالا

منوی اصلی

دسترسی سریع

اخبار سایت

اخبار ویژه

امروز : شنبه, ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۳  .::.   برابر با : Saturday, 20 April , 2024  .::.  اخبار منتشر شده : 0 خبر

یک وکیل دادگستری گفت: بحث عفاف بسیار مهم‌تر از بحث حجاب است زیرا عفاف امری درونی و حجاب امری ظاهری است.

عباس شیخ‌الاسلام  با بیان اینکه خانواده و صداوسیما دو عنصر مهم هستند که می‌توانند نقش بسیار موثری را در امنیت جامعه ایفا کنند، اظهارکرد: باید روی این دو سرمایه‌گذاری کرد، صداوسیما متاسفانه یک طرفه قضاوت می‌کند و این تصور را دارد که با یک جانبه‌نگری می‌تواند مشکل را حل کند اما این طور نیست، اگر افراد مختلف اعم از مخالف و موافق نظرات خود را ارائه دهند و تصمیم‌گیری را به خانواده‌ها واگذار کنند و به خانواده‌ها از لحاظ فرهنگی آموزش داده شود به جای نتیجه عکس، نتیجه موافق کسب خواهند کرد.

وی در ادامه افزود: فضای بسته انسان‌ها را محدود می‌کند و ما باید با اشاعه فرهنگ این فضای بسته را باز کنیم، البته طوری که حریم‌ها حفظ شود، زیرا مردم از لحاظ فرهنگ غنی ایرانی و دینی، حجاب را می‌پسندند؛ مردم ما مردم بی‌بند و باری نیستند و عمده‌ترین مشکل ما این است که می‌خواهیم این حیطه را از طریق حقوق جزا، جرم مشهود و برخوردهای نیروهای انتظامی حل کنیم که ممکن نیست و مردم ما مردم اصیلی هستند که هم حجاب و هم عفاف برای‌شان مهم است.

این حقوقدان با اشاره به اینکه امنیت اجتماعی به طور مستقیم در قانون تعریف نشده است، بیان کرد: ما این بحث را از دیدگاه‌های مختلف مورد بررسی قرار می‌دهیم که یکی از این دیدگاه‌ها، حقوق جزا است. ما جرایم علیه امنیت را داریم امنیت در آن به نوعی تعریف شده است برای مثال ارسال مدارک محرمانه جرم است یا تحریک مردم به جنگیدن با یکدیگر جرم محسوب می‌شود و باید از امنیت کشور دفاع کرد، در این نوع مسائل ما امنیت را تعریف و از آن دفاع می‌کنیم، اما قانونی که مستقیم امنیت اجتماعی را تعریف کند، موجود نیست.

شیخ‌الاسلام یکی از وظایف قوه قضائیه در اصل ۱۵۶ بند ۵ را پیشگیری از وقوع جرم اعلام کرد و گفت: امنیت دارای دو وجه است، اول وجه واقعی است که جامعه باید از دید عموم امن باشد و دوم وجه درونی است که به آن احساس امنیت می‌گوییم بدین معنی که وقتی نظرسنجی صورت می‌گیرد، آحاد مردم جامعه احساس می‌کنند در زندگی از امنیت کافی و لازم برخوردارند و البته این امنیت جزء تکالیف حاکمیت است که باید با کمک مردم آن را فراهم کند بنابراین ایجاد امنیت جزء وظایف حاکمیت است و اگر مردم واقعا احساس امنیت کنند نوعی پیشگیری از وقوع جرم صورت گرفته است.

وی یادآور شد: وجود نیروهای انتظامی در خیابان نشانگر پیشگیری از وقوع جرم است، اما ممکن است برای طرح‌های نیروی انتظامی مانند طرح عفاف و حجاب بحث‌های تئوریک وجود داشته باشد که آیا مخالف قوانین است یا موافق یا نحوه اجرا درست یا غلط است.

این حقوقدان با بیان اینکه حجاب نباید وارد بحث‌های امنیتی شود، خاطر نشان کرد: اگر بخواهیم با این مساله امنیتی برخورد کنیم، قطعا موفق نخواهیم شد زیرا در حوزه حجاب و عفاف بیشتر از اینکه قوانین کارساز باشد باید بحث فرهنگ‌سازی را غنی کرد، زیرا تاکنون در این حوزه برخوردهای کیفری و قضایی جواب نداده و از این به بعد نیز جواب نخواهد داد اما اگر مردم از طریق فرهنگ‌سازی متقاعد شوند که انتخاب حجاب‌ بر اساس معیارهایی که جامعه تعیین می‌کند به عهده خودشان است قطعا نتیجه بهتری خواهد داشت.

شیخ‌الاسلام با اشاره به قانون مجازات اسلامی ماده ۶۳۸ یادآور شد: شخصی که بدون حجاب شرعی در معابر عمومی دیده شود مرتکب جرم شده است و مورد مجازات قرار می‌گیرد زیرا این جرم، جرمی مشهود تلقی می‌شود و نیروهای انتظامی اجازه برخورد با جرم مشهود را دارد؛ اما اختلافی که وجود دارد در حیطه حجاب است، زیرا در قانون بیان شده بدون حجاب شرعی، اما این حجاب معنی نشده است برخی می‌گویند بدون هیچ حجابی، حتی یک روسری و برخی تفسیر دیگری دارند.

این وکیل دادگستری بیان کرد: بحث عفاف بسیار مهمتر از حجاب است زیرا حجاب ظاهری است اما عفاف امری درونی است و مشکل عمده ما حجاب نیست بلکه عفاف است، البته این بحث اختصاص به کشور ما ندارد و کشورهای غربی نیز به آن توجه دارند.

وی با اشاره به اینکه همه افراد باید یک درجه‌ای از عفاف را رعایت کنند، عنوان کرد: تمامی موسسات دولتی که بودجه به آن‌ها تعلق می‌گیرد مانند سازمان تبلیغات و وزارت ارشاد باید سهم بیشتری در فعالیت‌های اجتماعی داشته باشند و تمامی این حیطه را به نیروی انتظامی نسپارند، زیرا قطعا جوابی نخواهند گرفت.

این حقوقدان در پایان با اشاره به اینکه می‌توانیم بحث حجاب و عفاف را از بحث جرم‌انگاری خارج کنیم، گفت: اگر نتوانیم این دو امر را از یکدیگر جدا کنیم، به مرور زمان قانون از مردم عقب می‌افتد و قدرت مقابله با مردم را ندارد بنابراین تبدیل به یک قانون مطرود و شکست خورده می‌شود و با داشتن کمی صبر و تحمل و گسترش کار فرهنگی می‌توانیم این مشکل را در کشورمان بدون استفاده از ابزارهای کیفری حل کنیم